Goudzoekers en dan op naar de westkust

Op onze tocht van de grote meren naar de westkust doen we Arrowtown aan. Dit stadje is ontstaan toen rond 1860 in de omgeving goud werd ontdekt. In 6 jaar tijd hebben vooral goudzoekers uit Europa het gemakkelijk toegankelijke goud gedolven. Daarna was het de beurt aan een groep Chinezen die zich langer in de regio hebben opgehouden. In het stadje is nog veel bewaard gebleven uit die jaren ondanks dat lang niet alle bouwmaterialen erg duurzaam waren. In het plaatselijke museum worden we op boeiende wijze teruggevoerd in de tijd met veel oorspronkelijke gebruiksvoorwerpen.Een korte wandeling door het Chinees Settlement laat zien onder wat voor erbarmelijke omstandigheden deze mensen leefden. Aansluitend maken we een zeer gevarieerde wandeling van 3,5 uur in de omgeving. Dankzij een forse klim hebben we uitzicht op het dal van Arrowtown en door mooie inheemse begroeiing en de kloof van de goudzoekersrivier komen we weer op de vertrekplek.

Vanuit het gezellige en bruisende plaatsje Wanaka vertrekken we naar Fox Glacier (262 km). Dat lijkt niet veel, maar over tweebaans wegen en wanneer je dan ook nog af en toe wat wilt bekijken kost dit toch heel wat tijd. Het is weer een prachtige rit. De tocht start met een route langs achtereenvolgens Lake Hawea en Lake Wanaka en voor we de laatste verlaten stoppen we nog even om van het uitzicht over zo'n mooi meer te genieten want dit is tijdens onze reis de laatste keer dat dat kan. Daarna het dal van de Makarora River in die van de Haast pas (slechts 564 m) naar het Lake Wanaka loopt. Over de pas heen nog uitgestapt voor een waterval en daarna langs de prachtige Haast River (met een enorm brede bedding) naar Haast gereden (lunch en tanken) en daarna over de brug die de enorme monding overspant. Zoals vele bruggen in dit land is ook deze een "One Lane Bridge", maar deze is zo lang dat er drie passeerstukken op de brug zijn gemaakt omdat de brug niet in zijn geheel te overzien is. Een stop bij Ship Creek brengt ons terug bij de zee en een mooi strand met een kerkhof van aangespoelde boomstammen. We zien ook weer duidelijk verschil tussen smeltwater- en regenwaterrivieren die beurtelings om de paar kilometer in de zee uitstromen. De eerste zijn prachtig helder blauw en in de tweede lijkt een (overmaats) theezakje te hebben gehangen. Regenwaterrivieren zijn hier wel helder maar doordat ze door de bosgrond met bladeren zijn gesijpeld kreuren ze bruin. We hadden dat in de Catlins ook al gezien en daar was zeker genoeg regen en de gids op de boot in de Doubtful Sound vertelde ons dat verschil. Bij Knights Point krijgen we een mooi overzicht over de kust vanaf een hoog punt en het uitzicht doet weer denken aan de Catlins, alleen is de zee een andere, we kijken nu over de Tasmanzee richting Afrika (in de verte dan). De kustweg is behoorlijk lang, maar ook mooi om te rijden met hele stukken de inheemse rijke dichte plantengroei met varens en palmboomachtige varens.