Onze voetstappen op de gletsjer
Blijf op de hoogte en volg Diny en Kees
01 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Marahau
De wekker gaat om 7.30 uur (hoezo vakantie) want het is de dag van Fox Glacier. Stevig ontbijt en lunchpakket, niets vergeten want op de gletsjer is het niet te krijgen. Stipt om 9.10 uur melden we ons aan de balie bij Fox Glacier Guiding. Het wordt ons deze dag duidelijk waarom dit bedrijf het al sinds 1928 succesvol doet. Het is slim en goed georganiseerd en jonge gidsen vanuit vele landen (behalve Nederland) voeren hun taak met verantwoordelijkheidsbesef uit.
Het start met het uitzoeken van: schoenen, sokken en stijgijzers en wie niet voldoende kleding bij zich heeft kan dat daar lenen, tot aan rugzakken toe. Eten en drinken voor onderweg verkopen ze uiteraard ook. Gelukkig hebben wij onze eigen schoenen en worden deze goedgekeurd door de gidsen. Met 17 personen krijgen we 2 gidsen mee en wij komen in een goepje van 9 personen terecht met gids Benjamin uit Chili. Zijn engels is beter te volgen dan dat van de andere die een Nieuw Zeelander is en we zijn dus blij met onze gids. De Fox Glacier ligt maar 260 meter boven zeeniveau en na een busritje van 10 minuten zijn we al bij de start van de tocht. Eerst lopen we in 20 minuten naar de gletsjer en daar gaan de stijgijzers om. Het weer is goed maar niet zonnig, waar we overigens erg blij mee zijn omdat dit prima omstandigheden om te fotograferen zijn en het risico op genadeloos verbranden ook kleiner is. We krijgen instructies over de gevaren op de gletsjer en over het lopen met stijgijzers en gaan op pad. Het eerste stuk gaat over treden die 3 van de gidsen dagelijks 's morgens vroeg uithakken omdat de gletsjer voortdurend verandert. Hierdoor worden we meteen omsloten door huizenhoge muren van ijs en is de groep gedwongen om achter elkaar te lopen, zoals we deze dag veel zullen doen. Overal loopt water en liggen kleine en grote brokken steen en soms heeft het water diepe troggen uitgespoeld waarin je gemakkelijk kunt verdwijnen. Tussendoor krijgen we uitleg over de gletsjer: de leeftijd van het ijs, de soorten ijs, de snelheid waarmee hij beweegt, de snelheid waarmee hij zich terugtrekt (1 meter per dag!!) en de ontstaansgeschiedenis van de naam. In het dorp Fox Glacier valt jaarlijks ongeveer 5 meter!! neerslag, maar in de bergen is dat ongeveer 11 meter, waardoor de aanwezigheid van de gletsjer wel verklaard is. Aan de omgeving is duidelijk te zien waar de grens van de gletsjer in de afgelopen jaren lag en we zijn onder de indruk van de veranderingen. We stappen over spleten en lunchen net aan het begin van de ijsval met meters hoge pieken van ijs op een net veilige afstand om ons heen. Met de gids dalen we per twee personen af in een holte en op een andere plaats kunnen we per drie personen in een doorschijnende tunnel van ijs lopen. De wanden van de tunnel hebben een prachtige geschubde structuur van helder blauw ijs en voelen glad maar ook keihard aan. Met deze kunstwerken van de natuur sluiten we de tocht af en we keren terug naar het begin van de gletsjer waar we ook het andere deel van de groep weer tegenkomen. Moe maar voldaan laten we ons nog in een zekere roes door de bus terug rijden naar het startpunt.
's Avonds doen we ons tegoed aan een heerlijke maaltijd buiten de deur met een goed glas wijn. We hebben dit naar ons idee ruimschoots verdiend.
Het start met het uitzoeken van: schoenen, sokken en stijgijzers en wie niet voldoende kleding bij zich heeft kan dat daar lenen, tot aan rugzakken toe. Eten en drinken voor onderweg verkopen ze uiteraard ook. Gelukkig hebben wij onze eigen schoenen en worden deze goedgekeurd door de gidsen. Met 17 personen krijgen we 2 gidsen mee en wij komen in een goepje van 9 personen terecht met gids Benjamin uit Chili. Zijn engels is beter te volgen dan dat van de andere die een Nieuw Zeelander is en we zijn dus blij met onze gids. De Fox Glacier ligt maar 260 meter boven zeeniveau en na een busritje van 10 minuten zijn we al bij de start van de tocht. Eerst lopen we in 20 minuten naar de gletsjer en daar gaan de stijgijzers om. Het weer is goed maar niet zonnig, waar we overigens erg blij mee zijn omdat dit prima omstandigheden om te fotograferen zijn en het risico op genadeloos verbranden ook kleiner is. We krijgen instructies over de gevaren op de gletsjer en over het lopen met stijgijzers en gaan op pad. Het eerste stuk gaat over treden die 3 van de gidsen dagelijks 's morgens vroeg uithakken omdat de gletsjer voortdurend verandert. Hierdoor worden we meteen omsloten door huizenhoge muren van ijs en is de groep gedwongen om achter elkaar te lopen, zoals we deze dag veel zullen doen. Overal loopt water en liggen kleine en grote brokken steen en soms heeft het water diepe troggen uitgespoeld waarin je gemakkelijk kunt verdwijnen. Tussendoor krijgen we uitleg over de gletsjer: de leeftijd van het ijs, de soorten ijs, de snelheid waarmee hij beweegt, de snelheid waarmee hij zich terugtrekt (1 meter per dag!!) en de ontstaansgeschiedenis van de naam. In het dorp Fox Glacier valt jaarlijks ongeveer 5 meter!! neerslag, maar in de bergen is dat ongeveer 11 meter, waardoor de aanwezigheid van de gletsjer wel verklaard is. Aan de omgeving is duidelijk te zien waar de grens van de gletsjer in de afgelopen jaren lag en we zijn onder de indruk van de veranderingen. We stappen over spleten en lunchen net aan het begin van de ijsval met meters hoge pieken van ijs op een net veilige afstand om ons heen. Met de gids dalen we per twee personen af in een holte en op een andere plaats kunnen we per drie personen in een doorschijnende tunnel van ijs lopen. De wanden van de tunnel hebben een prachtige geschubde structuur van helder blauw ijs en voelen glad maar ook keihard aan. Met deze kunstwerken van de natuur sluiten we de tocht af en we keren terug naar het begin van de gletsjer waar we ook het andere deel van de groep weer tegenkomen. Moe maar voldaan laten we ons nog in een zekere roes door de bus terug rijden naar het startpunt.
's Avonds doen we ons tegoed aan een heerlijke maaltijd buiten de deur met een goed glas wijn. We hebben dit naar ons idee ruimschoots verdiend.
-
01 Februari 2014 - 10:59
Janneke:
We raken niet uit gewowd.......
Verhaal leuk , uitgebreid..... en jullie zijn nog niet eens op de helft !!!!!!!!!
Foto's te gek.
Ik scrol steeds snel naar beneden om de foto's te kijken , idem op facebook.
We leven dus mee.
Veel plezier, Knuf , Janneke. -
01 Februari 2014 - 12:10
Thea Janssen:
Wat een verhaal, foto's en beleving. Echt fantastisch. Ik denk dit ik dit reisje ook een keer wil gaan maken. Wat een natuurpracht. Op FB zie ik overzichtsfoto's en vraag me af of je daar helemaal alleen bent. Kom je wel eens iemand tegen? Enjoy! -
01 Februari 2014 - 14:12
Diny S:
Misschien mis ik veel maar ook zonder FB is het genieten van foto's en verhalen. Jullie moeten wel een megabite fotokaart/harde schijf mee hebben voor alle foto's denk ik.Liefs, Diny -
01 Februari 2014 - 14:19
Marloes:
Bijzonder!! Dat dit überhaupt bestaat! -
01 Februari 2014 - 15:26
Lomme En Elja:
Als stille genieters hebben wij maar één woord voor al dat moois: WAUW!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
