Relaxed, gastvrij en tolerant

De Nieuw Zeelanders die wij tegen komen zijn over het algemeen vriendelijk, behulpzaam en ontspannen en hebben een leuke droge humor. Bij een self service tankstation kwam iemand helpen en toen we daar een opmerking over maakten zei diegene gewoon: "ja, soms doen we dat". We kwamen tijdens een wandeling 3 meiden van ergens in de 20 tegen, die in the middle of nowhere hun 3 baby's borstvoeding zaten te geven op een richel die alleen met bergschoenen over een pad van 30-40 cm breed te bereiken is. Gidsen/chauffeurs/schippers zijn hier easy going en hebben plezier in hun werk, zijn trots op hun land en weten veel van de omgeving, cultuur en natuur. Ook andere vakantiegangers die we spreken hebben dezelfde ervaringen en het voelt niet gespeeld maar oprecht gemeend. De mensen die hier wonen (of hun ouders) komen uit alle delen van de wereld, zijn tolerant en staan open voor nieuwe zienswijzen. Je ziet dit ook terug in de levenshouding van de Maori, die de dialoog zijn blijven zoeken met de mensen die in de 19e eeuw hun land hebben ingenomen. De blanken lijken hiervan geleerd te hebben en er is hier geen situatie van apartheid ontstaan. Nu hoor je immigranten met trots maoriverhalen vertellen.

Als je veel in Nederland wandelt, en je moet heel nodig dan heeft iedereen ongetwijfeld wel eens gezien wat ik dan zie: witte papiertjes - en soms nog erger - die achteloos tussen de struiken liggen. Dat zul je hier nergens zien. Er zijn namelijk overal toiletten te vinden, zelfs op de meest verre plekken waar wandelpaden zijn. Ze verschillen van kwaliteit (meestal wél schoon!) maar zelden ontbreekt toiletpapier. De meest eenvoudige hebben geen doorspoelmogelijkheid en je laat je kleine of grote boodschap achter in een diep gat. De geur kan verschillen, soms bof je en hangt er een spuitbus met lekker geurtje. In de stad kom je ook niet in nood en in Picton hebben we de meest luxe gezien waarbij het toilet pas doorspoelt als je netjes je handen gaat wassen en waar een muziekje gaat spelen zodra je de deur op slot doet!

De dieren (alle ruimte, zeeleeuwen en vogels laten je zeer dichtbij komen); bij de zeeleeuwen mag je niet dichter dan 10 meter, maar volgens ons hebben ze er geen moeite mee als je er gewoon bij komt liggen; Oystercatchers maken geen haast als je in de buurt komt en gaan gewoon door met fourageren als je op het strand vlakbij gaat zitten, of kijken alleen op als je er op 2 meter met je kayak langs vaart; De NZ robin komt op de Routeburn Track samen met haar jong zelf tot op 20 cm (zie foto) van onze schoenen om ons heen scharrelen en een Weka (ralachtige) komt tot op 2 meter van ons af als we op het pad langs komen. We snappen nu ook waarop de boerenzwaluwen hier Welcome Swallow heten.

Bergen zijn er in vele verschillende vormen en maten en geven het landschap een enorm krachtige, solide uitstraling. Mogelijk vinden jullie dat wij niet meer van deze wereld zijn, maar volgens ons liggen die er ook ontspannen bij, met name de Garvie Mountains onder Queenstown die echt bijna lui geplooid in het landschap liggen. Zoals al beschreven worden ze ook nog eens weerkaatst in de spiegelmeren, vooral in de vroege morgen en de late avond. De wind staat hier namelijk laat op en gaat vroeg naar bed.

De bossen zijn zeer gevarieerd en hebben een open structuur waardoor een rijke ondergroei kan ontstaan van veel verschillende soorten. Vooral Varens en mossen zijn hier opvallend in grote aantallen en in vele variëteiten aanwezig. Je ziet ook vele vormen van symbiose tussen de verschillende bomen- plantensoorten en samen gebruik maken van de omstandigheden met hulp van elkaar kom je overal tegen. Hierbij moeten we ook even denken aan het lied van de heideroosjes dat Arno ooit voor Kees opzocht: "Bomen zijn relaxed".

Zien wij NZ door een roze bril? Ongetwijfeld, maar het is hier wel heel erg ontspannend.